Sorry po. Pasensiya na po sa di-pagkakaunawaan na ito.
Napagsabihan ko na po ang mga nagsipag-post ng mga mensahe na partikular sa pagkumpleto sa kanilang "course requirements" sa Literatures of the Philippines -- at inulit sa mga estudyante na dapat ay ini-email o itini-text na lamang sa akin ang ganitong mga usapin nang sa ganon ay matugunan ko nang personal....
Humihingi po talaga ako ng paumanhin sa nangyaring ito....
Sadya po'ng pinaggawa ko ng kani-kanilang blog ang mga estudyante ko sa Literary Appreciation course na ito sa FilipinoWriter.com para sa sumusunod na dahilan:
1. Para maranasan nang personal (at ma-appreciate nang aktwal) ang panitikang Filipino -- na buhay na buhay sa labas ng teksbuk, ng klasrum, at ng paaralan -- sa pamamagitan ng aktwal na pakikilahok sa paglikha nito (pagsulat at paglalathala ng orihinal na akda nila sa kanilang blog) at pagtangkilik (pagpili ng kanilang mga paboritong akda at muling pagbabahagi nito sa iba KASAMA ang kwento ng kanilang dahilan kung bakit nila ito nagustuhan o naibigan) dito;
2. Para makasalamuha nila ang mga manunulat na gaya nila ay mula sa iba't ibang antas ng buhay at may iba't ibang pinagkakaabalahan ngunit pinag-isa/binuklod ng pagsusulat -- at gayo'y mailapit ang Panitikan habang naipaglalapit din ang mga manunulat na madalas ay di na nakikilala o nakakasalamuha; at,
3. Para sa pagtupad sa dalawang layuning nabanggit ay makapag-ambag sa pagpapaunlad, pagpapayaman, at pagpapalakas ng Panitikang Filipino -- sa pagpu-promote ng pagsulat, pagbasa, at paglalathala sa/ng karaniwang Filipino na manunulat at mambabasa rin di lang sa klasrum o sa buong Pilipinas kundi sa buong mundo na rin....
Sadya po'ng di ko sila kinulong sa isang ekslusibong teaching/class group para maranasan ang Panitikan kasama ang isang komunidad ng manunulat/mambabasa/kritiko na kapwa magsisilbing guro, kaibigan, at gabay ng mga walang muwang sa -- o ngayon pa lang daranas ng -- ganitong gawain....
(Kaya't lagi kong binibida kung gaano kagaling at ka-intelihente ang kanilang makakasalamuha sa community na ito -- kung saan higit pa sa pakikinig sa akin ang kanilang matututunan kahit sa isang napaka-kaswal na comment o reply lamang....)
Pasensiya na po talaga, gagawan po namin ito ng paraan pagbalik na pagbalik namin sa klase....
Salamat po sa pasensya at pag-unawa at suporta....
naku, kay haba naman ng
newnaku, kay haba naman ng eksplanasyon ni ser, hehe...
naiintindihan ko ang layunin mo at sa tingin ko naman ay huwaran ito. ngunit base sa mga ibinigay mong mga puntos ay tila hindi pa yata lubos na natutupad ang mga layunin mo dahil:
1. tila wala kaming nababasang mga bago o orihinal na mga akda mula sa iyong mga mag-aaral, o kung meron man ay iilan lang. mas marami pa ang mga tulang galing sa ibang mga manunulat. may nabasa akong ilan kani-kanina lang at namangha ako't muntikan na akong magbigay ng komento, ngunit medyo nasiraan ako ng loob dahil nakita kong hindi pala nila orihinal na katha ang mga iyon. hindi naman ipinagbabawal ang mga hindi orihinal na akda dito, nguinit hindi naman po sa pagmamayabang ay halos lahat ng mga manunulat dito na aktibong members ng site na ito ay puro orihinal ang pinopost. ayun po ang pinatutungkulan ko na posibleng natatabunan ng mga paulit-ulit na lit101 posts dito sa site.
2. wala po akong nakikitang mga mag-aaral mo na nagbibigay komento o kuru-kuro sa mga post ng mga manunulat dito sa site. iyon po ay isang mahalagang hakbang upang makisalamuha sa iba pang manunulat.
hindi po kami elitista dito o mapanghamak lalo na sa mga bagong myembro, bagkus ay gusto pa nga naming makakilala ng mga bagong manunulat nang lumawig pa ang saklaw ng ating site. sana lamang po ay maging mas aktibo sila sa pakikisalamuha sa site, maging sa pamamaraan man ng pagsulat ng mga orihinal na akda o pagbabasa at pagbibigay ng saloobin sa mga akda ng iba.
ikinagagalak ko pong malaman na ang site na ito ang napili niyo bilang "case study" para sa mga mag-aaral mo. salamat po.
No comments:
Post a Comment